بررسی اثر عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه ابوخلسا بر التیام زخم سوختگی در موش کوچک آزمایشکاهی

زمینه و هدف: یکی از علل عمده مرگ و میر و ناتوانی در دنیا سوختگی و ضایعات حاصل از آن می باشد. از زمان های گذشته تاکنون درمان صحیح سوختگی مورد توجه اطباء بوده است و در مطالعات مختلف خواص برخی از گیاهان دارویی در بهبود زخم های سوختگی ثابت شده است. گیاه ابوخلسا یا هواچوبه (Arnebia euchroma) از گیاهانی است که غنی از آنتی اکسیدان می باشد و ممکن است در بهبود سوختگی موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر ابوخلسا بر بهبود زخم سوختگی درجه دو در موش کوچک آزمایشگاهی طراحی و اجرا شده است. روش بررسی: در این مطالعه ی تجربی، 105 سر موش کوچک آزمایشگاهی بالغ نر (5 گروه 20 تایی، 1 گروه 5 تایی) با وزن تقریبی 20 گرم مورد بررسی قرار گرفتند. موش ها در 5 گروه وازلین 1 گرم، سولفادیازین نقره 1 گرم، بدون مداخله، ابوخلسا 1% و ابوخلسا 10% روزانه 2 بار به مدت 21 روز تحت درمان موضعی سوختگی درجه 2 عمقی قرار گرفتند. اندازه زخم، درصد زخم و درصد بهبودی زخم در روزهای 7،14 و 21 بررسی شدند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کروسکال والیس و تعقیبی دان تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بیشترین بهبودی به ترتیب در گروه های سولفادیازین نقره، بدون مداخله، وازلین، ابوخلسا 1% و ابوخلسا 10% مشاهده شد. گروه سولفادیازین نقره بیشترین اثر را در بین گروه های مطالعه نشان داد (05/0>P). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ریشه گیاه ابوخلسا نمی تواند در بهبود زخم سوختگی درجه دو در موش تأثیری داشته باشد و مطالعات بیشتری در خصوص ارزیابی انواع دیگر عصاره و دوزهای دیگر این گیاه در درمان سوختگی پیشنهاد می گردد.